zabawy logopedyczne
Gimnastyka buzi i języka
Wiek przedszkolny jest najważniejszym okresem rozwoju i kształtowania się mowy dziecka. Warunkiem prawidłowego wymawiania głosek jest sprawne działanie narządów mowy. Toteż narządy mowy trzeba tak ćwiczyć, jak pianiści ćwiczą sprawność palców. Ćwiczenia narządów mowy mają na celu wprowadzenie zręcznych i celowych ruchów języka, warg i podniebienia miękkiego.
Rodzicu !!!! Jeżeli chcecie poćwiczyć najlepiej byłoby usiąść przed lustrem lub dać dziecku małe lusterko.
- Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.
(pomoc: lusterko dla dziecka. Rodzic demonstruje prawidłowe wykonanie ćwiczeń, powtarzając je kilkakrotnie).
Przebieg zabawy: "Język przyjechał na wakacje nad morze. Bardzo się zdziwił, gdyż po raz pierwszy w życiu je zobaczył (dziecko wysuwa wargi do przodu: oooo). Nie spodziewał się, że jest takie duże (dziecko wysuwa język do góry, w stronęnosa, a potem do dołu, w stronę brody) i takie szerokie (dziecko przesuwa język od jednego do drugiego kącika ust). Wskoczył do wody i przeskakiwał przez fale (dziecko przesuwa język od górnych do dolnych zębów). Zobaczył wśród nich pływające rybki (dziecko wysuwa wargi mocno do przodu). Potem rozłożył sobie kocyk (dziecko wędruje językiem po podniebieniu od górnych zębów w stronę gardła) i leżał nieruchomo (dziecko kładzie język na dole jamy ustnej, czubek i boki języka dotyka dolnych zębów). Później poszedł grać w siatkówkę plażową (dziecko odbija czubek języka w różnych miejscach od podniebienia)". Ćwiczenia ortofoniczne "Pojazdy".
(pomoc:brazki przedstawiające pojazdy: rower, samolot, pociąg, żaglówkę, samochód osobowy)
Rodzic pokazuje jeden obrazek. Dziecko nazywa przedstawiony na nim pojazd, naśladuje ruchem jego sposób poruszania się i wydawane odgłosy: dzwonek roweru (dzyń, dzyń), samolot (szszsz), pociąg (puf, puf), żaglówka (plum, plum), samochód (ti, tit)- Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.
Przebieg zabawy: "Wsiadł do samochodu i mocno kręcił kierownicą (rysujemy koła językiem, po górnej i po dolnej wardze). Zaczął padać deszcz, więc włączył wycieraczki (poruszamy językiem od jednego do drugiego kącika ust). Kiedy wyszło słońce, wysiadł z samochodu i przesiadł się do balonu, którym poleciał wysoko do góry (przesuwamy język za górne zęby po wałku dziąsłowym). Ponieważ wiał dość silny wiatr, balon raz unosił się wysoko do góry, a raz opadał na ziemię (poruszamy językiem, na zmianę, raz do górnych, a raz do dolnych zębów). Język z zaciekawieniem przyglądał się, jak pięknie po niebie płynęły białe chmury (przesuwamy język po podniebieniu, od zębów w stronę gardła). Postanowił wylądować na ziemi i zwiedzić najbliższą okolicę na rowerze (rysujemy językiem koła między zębami a wargami), ale kiedy jechał, często musiał dzwonić dzwonkiem (mówimy: dzyń, dzyń). Z radosnym uśmiechem na twarzy wrócił do swojego domu (szeroko rozciągamy wargi)." Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.
Przebieg zabawy: Powitanie – dziecko dotyka czubkiem języka każdego zęba osobno. Unosi język raz za górnymi, raz za dolnymi zębami. Pyszny obiad – dziecko oblizuje językiem wargę górną i dolną, jak po zjedzeniu pysznego, rodzinnego obiadu. Spacer – przy szeroko otwartej jamie ustnej, język idzie na spacer w stronę nosa i w stronę brody. Rodzinna zabawa – dziecko naśladuje dmuchanie baloników: wciąga powietrze nosem i wypuszcza ustami. Karuzela – dziecko naśladuje ruch językiem w koło od wewnętrznej strony jamy ustnej. Język porusza się raz w jedną, raz w drugą stronę, zataczając duże koła. Całusy – dziecko wypycha wargi do przodu i naśladuje wysyłanie pocałunków mamie i tacie. Drzwi – dziecko pokazuje, jak zamykają się i otwierają drzwi do domu – rozwierając i zwierając wargi wyciągnięte do przodu.- .Zabawa ortofoniczna - ,,Boćki i żaby'' z wykorzystaniem utworu Barbary Stefani Kossuth.
(rodzic czyta wiersz a dziecko naśladuje odgłosy zwierząt)."Przyleciały boćki zza dalekich mórz, klekotały głośno – wróciłyśmy już! - Kle, kle, kle! Kle, kle, kle!
A nad stawem w trawie padł na żabki strach. – Boćki przyleciały! Och, och, ach, ach, ach!
Kum, kum, kum! Kum, kum, kum! - żabki przestraszone hyc! Do wody – hyc!
Boćki chodzą, brodzą… nie znalazły nic!
Kum, kum, kum! Kum, kum, kum!
Kle, kle, kle! Kle, kle, zaaaaa" „Rób to, o czym mówi wiersz”- ćwiczenia logorytmiczne
(rodzic czyta wiersz dziecko porusza się zgodnie z tekstem).
"Zrób do przodu cztery kroki, i rozejrzyj się na boki.
Tupnij nogą raz i dwa, ta zabawa nadal trwa.
Teraz w lewo jeden krok, przysiad, i do góry skok.
Zrób do tyłu kroków trzy, by koledze otrzeć łzy.
Klaśnij w ręce razy pięć, na klaskanie też masz chęć!
Wokół obróć się, raz dwa, piłka skacze hop-sa-sa.
Ręce w górę i na boki, zrób zajęcze cztery skoki.
Gdy się zmęczysz, poleż sobie i wyciągnij w górę nogę".- Ćwiczenia logopedyczne – usprawnianie narządów mowy – język, wargi, żuchwę
(rodzic demonstruje prawidłowe wykonanie ćwiczeń, powtarzając je kilkakrotnie).
Przebieg zabawy: Bocian i żaba – dziecko naśladuje dziób bociana, ściągając wargi mocno do przodu, otwiera je i zamyka, a następnie rozciąga je szeroko wargi jak żaba, która jest zadowolona, że schowała się przed bocianem. Biedronka ma dużo kropek – dziecko rysuje czubkiem języka kropki na podniebieniu, przy szeroko otwartych ustach, unosząc język do góry. Kret – tak jak kret wychodzi ze swego podziemnego domku, tak dziecko unosi język do góry, w stronę nosa, a potem znów chowa za górnymi zębami. Pszczoła – dziecko naśladuje bzyczenie pszczoły: bzzz, bzzz, bzzz. Motyl – jak motyl porusza skrzydłami, tak dziecko porusza naprzemiennie języka od jednego do drugiego kącika ust. Konik polny – tak jak konik polny skacze w górę i w dół, tak dziecko otwiera szeroko usta i językiem skacze górne zęby i za dolne zęby. W tym ćwiczeniu język nie wychodzi przed zęby. - „Rozmowy na łące”- zabawa ruchowa z elementem ćwiczeń ortofonicznych.
Przebieg zabawy: dziecko naśladuje ruch i odgłosy wydawane przez: pszczołę, konika polnego, muchę, żabę, bociana. - "Moja ojczyzna" - ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza B. Szelągowskiej.
Przebieg zabawy: rodzic prezentujemy dziecku wiersz, powtarza go, a dziecko, fragmentami: "Ho, ho, ho, he, he, he! Dla Ojczyzny śpiewać chcę". "Spoglądam na flagę, jak dumnie powiewa. Kocham Cię, Ojczyzno” serce moje śpiewa. Ho, ho, ho, he, he, he! Dla Ojczyzny śpiewać chcę. Kocham wioski, miasta, kocham lasy, góry! I Morze Bałtyckie i jeszcze Mazury…Ho, ho, ho, he, he, he! Dla Ojczyzny śpiewać chcę. Kocham hymn, nasz język i Orła Białego. Kocham Cię, Ojczyzno!” – płynie z serca mego. Ho, ho, ho, he, he, he! Dla Ojczyzny śpiewać chcę. A za kilka lat, kiedy będę duży, chciałbym całym sercem Tobie, Polsko, służyć! Ho, ho, ho, he, he, he! Dla Ojczyzny śpiewać chcę". - Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.
Przebieg zabaw: rodzic daje dziecku lusterko, demonstruje prawidłowe wykonanie ćwiczeń, powtarzając je kilkakrotnie. - "Kolory flagi".
Przebieg zabawy: rodzic podaje kolory flagi. Gdy mówi "biały" – dziecko unosi język do góry, w stronę nosa, gdy mówi "czerwony" – język opuszcza na dolną wargę. - "Chorągiewki".
Przebieg zabawy: tak jak chorągiewki poruszają się na wietrze, tak dziecko porusza językiem po górnej wardze, od jednego kącika ust do drugiego. - "Lech, Czech, Rus jadą na koniach".
Przebieg zabawy: dziecko naśladuje osobno stukot kopyt koni każdego z bohaterów legendy. Przykleja szeroko ułożony język do podniebienia i odbija go, jednocześnie ściągając wargi w dziobek i rozciągając szeroko. - "Orzeł".
Przebieg zabawy: dziecko wysuwa język do przodu, unosząc jego czubek do góry i porusza nim na boki, tak jak orzeł swymi skrzydłami. - "Wędrówka po Polsce".
Przebieg zabawy: przy szeroko otwartej jamie ustnej dziecko wysuwa język do przodu i porusza nim do góry, w dół, w prawą stronę, w lewą stronę. "Ptaki"- ćwiczenia ortofoniczne.
Przebieg zabawy: rodzic pokazuje obrazek wybranego ptaka i ustala z dzieckiem jego odgłos, np.: bocian – kle, kle; skowronek – fiju, fiju, jaskółka – ci-wit, ci-wit; Następnie zadaje pytania. Dziecko odpowiada, naśladując odgłosy wydawane przez ptaki. Przykłady: Witam, panie bocianie. (Dziecko odpowiada: kle, kle, kle). Czy zbudował pan już gniazdo? (Kle, kle, kle). Czy zjadł już pan śniadanie? (Kle, kle, kle)."W moim domu"- zabawa ortofoniczna.
Przebieg zabawy: dziecko powtarza dźwięki, jakie wydają z siebie przedmioty z najbliższego otoczenia. Można je też pokazać ruchem: kapcie: "szur, szur:" klapki: "klap, klap"; małe buciki: "tup, tup"; nalewanie wody do wiaderka: "lu, lu"; wylewanie wody z wiaderka: "chlust!"; pranie: "chlupu, chlup"; szorowanie podłogi: "szoru, szoru"; czyszczenie butów: "szast, szast"; gotowanie wody w czajniku: "szszsz.."; gwizdanie czajnika: "iiiiiiii..."; zegar duży: "tik, tak, tik, tak"; dzwonek u drzwi: "ding, don";.„Powiał wietrzyk” wiersz B. Formy - ćwiczenie ortofoniczne.
Przebieg zabawy: dziecko zgodnie z tekstem naśladuje odgłosy, na zakończenie wciąga powietrze nosem, wypuszcza ustami.
"Psotny wietrzyk wpadł do sali
Szu, szu, szu, sza, sza, sza
Zdmuchnął z biurka pracę Ali
Fru, fru, fru, fra, fra, fra
Wszystkie książki poprzewracał
Tralala, tralala
Taka to już jego praca
Bla, bla, bla, bla, bla, bla
Zdmuchnął obrus, trzasnął drzwiami
Bum, bum, bum, bum, bum, bum
I już nie ma wiatru z nami
Rum, rum, rum, rum, rum, rum"."Jadę samochodem" - zabawa z elementami ćwiczeń ortofonicznych.
(pomoc: obręcz).
Przebieg zabawy: rodzic wręcza dziecku obręcz (plastikowy talerzyk) – kierownicę. Dziecko biega w jednym kierunku, kręcąc obręczą i naśladując jazdę samochodem. Zatrzymuje się i wypowiada w odpowiednich momentach słowa dźwiękonaśladowcze: "wrr, wrr, wrr, mniam, mniam, mniam, tur, tur, tur, tup, tup, tup, brum, brum, brum, ach, ach,ach, i, i, i, daba, daba, daba, dam"."Popraw błąd' - zabawa słuchowa.
Przebieg zabawy: osoba prowadząca wymawia nazwy z głoską "s" lub "sz" błędnie lub prawidłowo. Prosimy dziecko, aby podniosło rękę po usłyszeniu prawidłowo brzmiącego słowa a po nieprawidłowo brzmiącym słowie wypowiedziało go poprawnie."Rzeka".
Przebieg zabawy: dziecko naśladuje łódkę płynącą po rzece od brzegu do brzegu - porusza językiem pomiędzy otwartymi kącikami ust. Następnie naśladuje odgłos rzeki: "plum, plum, plum"."Rybki".
Przebieg zabawy: dziecko naśladuje rybki, które wyskakują z wody - unosi czubek języka w stronę nosa a po chwili opiera go o górne zęby, kilkakrotnie powtarza ten ruch."Pszczółki".
Przebieg zabawy: dziecko naśladuje ruchy latających pszczół - opiera język o wewnętrzną stronę górnych zębów, a następnie język opada do wewnętrznej strony dolnych zębów."Miód".
Przebieg zabawy: dziecko naśladuje misia, który zjadł baryłkę miodu i oblizuje się po jego zjedzeniu - dziecko prowadzi język ruchem okrężnym po górnej i po dolnej wardze.- "Czyste powietrze".
Przebieg zabawy: dziecko wdycha świeże powietrze - wciąga powietrze nosem i wypuszcza ustami. - "Wąż".
Przebieg zabawy: wśród trawy sunie wąż - dziecko naśladuje syczenie węża na głosce "ssssssss" opiera język o dolne zęby, rozciąga wargi szeroko - jak do uśmiechu. Kontroluje w lusterku, czy język nie wychodzi przed zęby. - "Rzeka".
Przebieg zabawy: dziecko naśladuje łódkę płynącą po rzece od brzegu do brzegu - porusza językiem pomiędzy otwartymi kącikami ust. Następnie naśladuje odgłos rzeki: "plum, plum, plum". - "Rybki".
Przebieg zabawy: dziecko naśladuje rybki, które wyskakują z wody - unosi czubek języka w stronę nosa a po chwili opiera go o górne zęby, kilkakrotnie powtarza ten ruch. - "Pszczółki".
Przebieg zabawy: dziecko naśladuje ruchy latających pszczół - opiera język o wewnętrzną stronę górnych zębów, a następnie język opada do wewnętrznej strony dolnych zębów. - "Miód".
Przebieg zabawy: dziecko naśladuje misia, który zjadł baryłkę miodu i oblizuje się po jego zjedzeniu - dziecko prowadzi język ruchem okrężnym po górnej i po dolnej wardze. - "Czyste powietrze".
Przebieg zabawy: dziecko wdycha świeże powietrze - wciąga powietrze nosem i wypuszcza ustami. - "W zagrodzie Małgosi" bajeczka ortofoniczna.
(rodzic czyta dziecku treść bajeczki a dziecko naśladuje odgłosy zwierząt).
"Wieczorem w zagrodzie cioci Małgosi
Każde zwierzątko o jedzenie prosi.
Piesek szczeka:hau,hau,hau.
Kotek miauczy:miau,miau,miau.
Kura gdacze:kod,ko,da.
Kaczka kwacze:kwa, kwa,kwa.
Gąska gęga:gę,gę,gę.
Ona też chce najeść się.
Owca beczy:be,be,be.
Koza muczy:me,me,me.
Indor gulga:gul,gul,gul.
Krowa ryczy:mu,mu,mu.
Konik parska:prr,prr,prr.
A pies warczy:wrr,wrr,wrr.
I tak gra orkiestra ta
aż Małgosia jeść im da". „Wiosno, gdzie jesteś?” opowieść ruchowa połączona z ćwiczeniami ortofonicznymi.
Przebieg zabawy: dziecko naśladuje czynności i odgłosy, o których opowiada rodzic.
"Olek nie mógł się doczekać nadejścia wiosny. Postanowił wyjść do ogrodu i jej poszukać (maszeruje w różnych kierunkach). Zobaczył drzewa z pąkami, delikatnie poruszające się na wietrze (naśladuje poruszające się drzewa i ich szum). W oddali usłyszał śpiew ptaków (naśladuje śpiew ptaków). Nad domem krążyły dwa bociany (biega z szeroko rozłożonymi rękami), a potem brodziły po trawie, wysoko ponosząc nogi, i rozglądały się w poszukiwaniu żabek (maszeruje z wysokim unoszeniem kolan, rozgląda się na boki). Klekotały cichutko, aby ich nie spłoszyć (cicho naśladuje klekot bocianów). Żabki zauważyły niebezpieczeństwo i skakały w różnych kierunkach, aby się ukryć (naśladuje żabie skoki). Nawoływały się cichutko (cicho kumka), aby nie zwrócić na siebie uwagi. Było ciepło i przyjemnie. Olek przeciągnął się, aby rozprostować kości (przeciąga się). Nagle nad uchem usłyszał ciche bzyczenie. To pszczoła krążyła nad jego głową (naśladuje brzęczenie pszczoły). Chłopiec przestraszył się. Zaczął uciekać. Wymachiwał rękami, aby ją odgonić (biega i wymachuje rękami). Nagle jego uwagę zwróciły kolorowe kwiaty. Olek pochylił się i je powąchał (naśladuje wąchanie kwiatów), a potem głośno kichnął (kicha: aaa… psik!). „Nie muszę już dalej szukać wiosny” – pomyślał zadowolony, a potem, uśmiechnięty, wrócił do domu (maszeruje, uśmiechając się do siebie)".„Marsz dla wiosny” ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza B. Szelągowskiej.
Przebieg zabawy: rodzic czyta cały wiersz dziecku. A teraz Rodzic czyta wiersz, a dziecko powtarza fragment: "Gę, gę, gę, ga, ga, ga! Kto melodię taką zna?"
"Idzie gąska po podwórku.
Za nią gąski – jak po sznurku.
Idą zgodnie i gęgają, za swą mamą powtarzają.
– Gę, gę, gę, ga, ga, ga! Kto melodię taką zna?
Mama gąska zagęgała, bo przywitać wiosnę chciała.
Małe gąski też gęgały, wiosnę także witać chciały.
– Gę, gę, gę, ga, ga, ga! Kto melodię taką zna?
Nagle kogut ścieżką wąską przybiegł za ostatnią gąską.
Gęgać nie potrafi wcale, za to pieje doskonale.
– Gę, gę, gę, ga, ga, ga! Kto melodię taką zna?
Nawet kotka, choć ciut głucha, też muzyków chce posłuchać.
– Gę, gę, gę, ga, ga, ga! Kto melodię taką zna?"„Podwórkowa awantura” ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza Teresy Fiutowskiej.
Przebieg zabawy: dziecko naśladuje odgłosy zwierząt.
"Kura gdacze, kaczka kwacze – goni kurę mokrą raczej. Gęś też syczy, kogut pieje. Gwałtu! Rety! Co się dzieje? Ryczy krowa, świnia kwiczy, a indyk się rozindyczył. Kot mysz goni, głośno miauczy. – Dość awantur! Już wystarczy! Tak pies Burek głośno szczeka i już słychać go z daleka. Koza meczy: mee, mee,mee… – Czego psisko mądrzy się? Dla ochłody – wiadro wody poleją na głowy, brody! Wyszły z mody awantury! A sio, gęsi, a sio, kury! – Powiedziała, co wiedziała, białą brodą pokiwała, pochyliła nisko rogi. – Cisza! Spokój! Zejść mi z drogi! Awantura się skończyła, bo ta koza groźna była"."Co robimy w ogrodzie?" - zabawa ruchowo - ortofoniczna.
Przebieg zabawy: rodzic rozkłada na podłodze sznurek – ścieżki między grządkami. Dziecko swobodnie maszeruje wzdłuż każdego sznurka - grządki tak, aby nie nadepnąć na grządki. Powtarza słowa dźwiękonaśladowcze: tup, tup, tup. Na klaśnięcie rodzica w dłonie dziecko zatrzymuje się, milknie, naśladuje czynności, jakie wykonuje się w wiosną w ogrodzie, np.: kopiemy grządki łopatką – "puk, puk, puk"; grabimy grządki – "szu, szu, szu"; podlewamy kwiaty – palcami naśladuje spadanie kropel i mówi: "kap, kap, kap"."Ptaki i ich przysmaki"- ćwiczenia słuchu fonematycznego
(pomoc: różne obrazki, w tym obrazki przedstawiające ptaki spotykane wiosną i owady).
Przebieg zabawy: rodzic pokazuje dziecku różne obrazki, w tym obrazki przedstawiające ptaki i owady. Mówi słowa z podziałem na sylaby. Dziecko wskazuje obrazek, którego nazwę usłyszało i powtarza sylabami np." jas-kół-ka, mu-cha".„Głosy ptaków”- ćwiczenia artykulacyjne.
Przebieg zabawy: dziecko naśladujemy różne głosy ptaków (np. kle, kle, ćwir, ćwir, ku-ku, ku-ku) - szybko, wolno, cicho, głośno. Dziecko powtarza za nami."Ptasia rodzina" - zabawa słuchowo - artykulacyjna.
Przebieg zabawy: czytamy dziecku historyjkę o przyjęciu u pani kury. Umawiamy się z dzieckiem, że kiedy usłyszy nazwę ptaka, naśladuje jego głos.
"Na przyjęciu u kury i koguta zebrała się cała ptasia rodzina.Kuraz radością pełniła rolę gospodyni. Witała wszystkich miłym słowem. Bocianowipowiedziała, że ma piękny czarno- biały fraczek. Zwróciła uwagę na nowe korale indyka. Pogawędziła z gołąbkami o ich nowym mieszkaniu na wieży ratusza. Uśmiechnęła się radośnie do przechodzących obok przyjaciółek kaczki i gąski. Kiedy pocieszała zmartwionego chorobą synka wróbla,przyszedł kogut z wiadomością, że kolacja gotowa. Kura zaprosiła gości na poczęstunek. Zastanawiała się dlaczego nie ma wrony i kukułki. W tym momencie otworzyły się drzwi i stanęły w nich obie spóźnialskie. Wszystkie ptaki zasiadły do stołu.""Śniadanie wielkanocne" – ćwiczenie narządów artykulacyjnych z rymowanką.
Przebieg zabawy: rodzic wypowiada rymowankę. Dziecko naśladuje zaproponowane przez rodzica dźwięki oraz ruchy. Zabawę powtarzamy kilka razy, wypowiadając rymowankę Iwony Fabiszewskiej: cicho, głośno, wolno, szybko.
"Najpierw żurek z kiełbasą - dziecko mówi: "mniam, mniam, mniam" i głaszcze się po brzuchu;
i ziemniaki z okrasą - dziecko dmucha na gorące ziemniaki,
potem pyszne jajeczka - dziecko wypowiada głoskę "mmmmm" na zmianę: cicho i głośno,
a na końcu – babeczka - dziecko nabiera dużo powietrza, zamyka usta i wypycha policzki".„Jaka jest wiosna?”.
Przebieg zabawy: rodzic cicho wypowiada kolejne litery alfabetu, a wybrane dziecko w dowolnej chwili mówi: stop. Dzieci podają określenie, jakie według nich pasuje do wiosny. Musi ono zaczynać się na głoskę, na której zatrzymał się rodzic, np. "k"– wiosna jest kolorowa, "p" – wiosna jest pachnąca, "s" – wiosna jest słoneczna. "r" – wiosna jest radosna.Ćwiczenia języka z wykorzystaniem wiersza Justyny Kunert. Przebieg zabawy: dorosły czyta a dziecko wykonuje czynności.
"Usiądź przed lustrem na kilka chwil.
Szeroko buzię otwórz co sił.
Potem wykonaj wszystkie ćwiczenia
bardzo dokładnie i bez wytchnienia.
Czubek języka w kąciki warg
- w prawo i w lewo, wyprostuj kark.
Do górnej wargi czubek języka
najpierw wąziutki niechaj dotyka,
a zaraz po tym bardzo szeroki
i rozłożony na oba boki.
Na koniec trudność ogromna wielce,
wykonasz dobrze - oddałeś serce.
- Do górnych zębów język szeroki
przyłóż, by miskę tworzyły boki.
Jeśli ćwiczenie chcesz mieć łatwiejsze
w swoje policzki wpakuj powietrze.
Potem rączkami zrób wielkie – bum!
Na tym skończymy przed lustrem szum".Ćwiczenia języka.
Przebieg zabawy: rodzic demonstruje a dziecko powtarza.
1. wysuwanie języka za brodę,
2. oblizywanie warg (usta szeroko otwarte),
3. oblizywanie językiem zębów pod wargami,
4. wysuwanie języka do przodu i cofanie w głąb jamy ustnej (bez kontaktu z zębami),
5. wysuwanie języka szerokiego, a następnie wąskiego,
6. kierowanie języka w kąciki ust w prawo, w lewo, na górną i dolna wargę,
7. „malowanie” językiem kropek na wargach i zębach,
8. „czyszczenie zębów” – szorowanie czubkiem języka po kolei zębów górnych od strony wewnętrznej i zewnętrznej, a następnie zębów dolnych, też z obu stron,
9. „liczenie zębów” – dotykanie czubkiem języka kolejnych zębów,
10. zbieranie płatków kukurydzianych z talerzyka posługując się tylko czubkiem języka,
11. wypychanie czubkiem języka, raz jednego, raz drugiego policzka,
12. czubkiem języka delikatne łaskotanie podniebienia,
13. mlaskanie językiem,
14. wysuwanie języka do nosa.Ćwiczenia i zabawy rozwijające mięśnie warg wiersza Justyny Kunert.
"Proponuję wam ćwiczenia,
które każdy od niechcenia
dziś wykona wyśmienicie,
wargi ćwicząc należycie.
Dzióbek, uśmiech – łatwa sprawa.
Cmoczek, ryjek – to zabawa!
Dzióbkiem w lewo, w prawo kółka,
to dla buźki dobra szkółka.
Jeszcze tylko dwa zadania
Zostały do wykonania...
Górna warga niech przykryje
wargę dolną, by za chwilę
warga dolna, bardzo przewrotnie,
wykonała tę czynność odwrotnie".Ćwiczenia warg:
1. "Nadmuchiwanie baloników" - nadymanie policzków, usta ściągnięte, nabieranie dużej ilości powietrza zatrzymywanie go w nadętych policzkach, na hasło „pękł” – przekłuwanie palcami balonika, naśladowanie odgłosu pęknięcia balonika.
2. "Wąsy" - utrzymywanie słomki między nosem a górną wargą.
3. "Koniki" – parskanie wargami.
4. "Nic nie powiem - sekret" – mocne zaciskanie rozciągniętych warg.
5. "Rybka" – powolne zamykanie i otwieranie warg tworzących kształt koła, bezgłośne wypowiadanie sylaby „po”.
6. "Króliczki" – zagryzanie dolnej wargi górnymi zębami lub unoszenie wargi górnej przy zaciśniętych szczękach tak, aby widoczne były zęby górne.
7. "Zawody" – dwie osoby stoją naprzeciwko siebie, trzymają kartkę papieru między wargami (nie zębami) i każde ciągnie w swoją stronę.
8. "Smutny i wesoły pajac" – naśladowanie miny (uśmiech i podkówka).